Εισαγωγή για αρχάριους στην κρυπτοοικονομία
Εισαγωγή για αρχάριους στην κρυπτοοικονομία
Τι είναι η κρυπτοοικονομία;
Με απλά λόγια, η κρυπτοοικονομία παρέχει έναν τρόπο συντονισμού της συμπεριφοράς των συμμετεχόντων στο δίκτυο συνδυάζοντας την κρυπτογραφία με την οικονομία.
Πιο συγκεκριμένα, η κρυπτοοικονομία είναι ένας τομέας της επιστήμης των υπολογιστών που επιχειρεί να λύσει προβλήματα συντονισμού των συμμετεχόντων σε ψηφιακά οικοσυστήματα μέσω κρυπτογραφίας και οικονομικών κινήτρων.
Είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη η κρυπτοοικονομία κατά τη δημιουργία αποκεντρωμένων δικτύων, επειδή είναι ο μηχανισμός που παρέχει έναν τρόπο ευθυγράμμισης των κινήτρων των συμμετεχόντων χωρίς την ανάγκη αξιόπιστων τρίτων.
Αντί να είναι ένα υποσύνολο της παραδοσιακής οικονομίας, η κρυπτοοικονομία είναι ένας συνδυασμός θεωρίας παιγνίων, σχεδιασμού μηχανισμών, μαθηματικών και άλλων μεθοδολογιών από τον τομέα των οικονομικών. Ο κύριος στόχος είναι η κατανόηση του τρόπου χρηματοδότησης, σχεδιασμού, ανάπτυξης και διευκόλυνσης των λειτουργιών των αποκεντρωμένων δικτύων.
Αυτό το άρθρο θα εξετάσει την προέλευση της κρυπτοοικονομίας και τον ρόλο της στο σχεδιασμό του Bitcoin και άλλων αποκεντρωμένων δικτύων.
Τι πρόβλημα λύνει η κρυπτοοικονομία;
Πριν από την εμφάνιση του Bitcoin, πιστευόταν συνήθως ότι ήταν αδύνατο να δημιουργηθεί ένα δίκτυο peer-to-peer όπου επιτυγχάνεται συναίνεση χωρίς σημαντικές ευπάθειες σε επιθέσεις και σφάλματα.
Αυτό το πρόβλημα αναφέρεται συχνά ως Πρόβλημα του Βυζαντινού Στρατηγού. Είναι ένα λογικό δίλημμα που δείχνει πώς, στα κατανεμημένα συστήματα, είναι κρίσιμο για τους διαφορετικούς παράγοντες να καταλήξουν σε συμφωνίες. Το πρόβλημα προϋποθέτει ότι δεδομένου ότι ορισμένοι από τους παράγοντες ενδέχεται να είναι αναξιόπιστοι, δεν μπορούν ποτέ να γίνουν συμφωνίες και το δίκτυο δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως προβλέπεται.
Με τη δημιουργία του Bitcoin, ο Satoshi Nakamoto εισήγαγε οικονομικά κίνητρα σε ένα δίκτυο peer-to-peer και έλυσε αυτό το πρόβλημα.
Έκτοτε, τα αποκεντρωμένα δίκτυα συνέχισαν να βασίζονται στην κρυπτογραφία για την επίτευξη συναίνεσης σχετικά με την κατάσταση του δικτύου και την ιστορία του. Επίσης, τα περισσότερα δίκτυα έχουν ενσωματώσει οικονομικά κίνητρα που ενθαρρύνουν τους συμμετέχοντες στο δίκτυο να συμπεριφέρονται με συγκεκριμένους τρόπους.
Αυτή η συνέργεια κρυπτογραφικών πρωτοκόλλων με οικονομικά κίνητρα επιτρέπει ένα εντελώς νέο οικοσύστημα αποκεντρωμένων δικτύων που είναι ανθεκτικά και ασφαλή.
Ο ρόλος της κρυπτοοικονομίας στην εξόρυξη Bitcoin
Ο στόχος του Bitcoin είναι να δημιουργήσει ένα δίκτυο μεταφοράς αξίας που επαληθεύει με ακρίβεια τις μεταφορές αξίας και το οποίο είναι αμετάβλητο και ανθεκτικό στη λογοκρισία.
Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της διαδικασίας εξόρυξης, κατά την οποία οι εξορύκτες που επικυρώνουν με επιτυχία ένα μπλοκ συναλλαγών ανταμείβονται σε bitcoin. Ένα τέτοιο οικονομικό κίνητρο ενθαρρύνει τους ανθρακωρύχους να ενεργούν με ειλικρίνεια, καθιστώντας το δίκτυο πιο αξιόπιστο και ασφαλές.
Η διαδικασία εξόρυξης περιλαμβάνει την επίλυση ενός δύσκολου μαθηματικού προβλήματος που βασίζεται σε έναν κρυπτογραφικό αλγόριθμο κατακερματισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, οι κατακερματισμοί χρησιμοποιούνται για τη σύνδεση κάθε μπλοκ με το επόμενο μπλοκ, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα αρχείο με χρονική σήμανση των εγκεκριμένων συναλλαγών που ονομάζεται blockchain.
Τα hashes χρησιμοποιούνται επίσης στους υπολογιστικούς γρίφους που οι εξορύκτες ανταγωνίζονται να λύσουν. Επιπλέον, ένας από τους κανόνες συναίνεσης που πρέπει να ακολουθούν οι συναλλαγές είναι ότι ένα bitcoin μπορεί να δαπανηθεί μόνο εάν δημιουργηθεί μια έγκυρη ψηφιακή υπογραφή από ένα ιδιωτικό κλειδί.
Αυτοί οι τεχνολογικοί κανόνες που σχετίζονται με την εξόρυξη είναι ευθυγραμμισμένοι με τις απαιτήσεις ασφαλείας του δικτύου Bitcoin, συμπεριλαμβανομένης της αποτροπής κακόβουλων παραγόντων από το να πάρουν τον έλεγχο.
Πώς η κρυπτοοικονομία ενισχύει την ασφάλεια του Bitcoin;
Το μοντέλο ασφαλείας του Bitcoin βασίζεται στην αρχή του κανόνα της πλειοψηφίας. Αυτό σημαίνει ότι οι κακόβουλοι παράγοντες θα μπορούσαν ενδεχομένως να πάρουν τον έλεγχο του blockchain παίρνοντας τον έλεγχο της πλειονότητας της υπολογιστικής ισχύος του δικτύου σε μια επίθεση που συνήθως αναφέρεται ως επίθεση 51%.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, οι εισβολείς θα είναι σε θέση να αποτρέψουν νέες συναλλαγές από το να λάβουν επιβεβαιώσεις ή ακόμη και να αντιστρέψουν πλήρως τις συναλλαγές. Ωστόσο, η απόκτηση ελέγχου αυτής της ποσότητας ισχύος κατακερματισμού θα ήταν εξαιρετικά δαπανηρή, απαιτώντας σημαντικό υλικό και σημαντικές ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας.
Η κρυπτοοικονομία είναι ένας από τους λόγους που το Bitcoin ήταν επιτυχημένο. Ο Satoshi Nakamoto εφάρμοσε υποθέσεις για να ενθαρρύνει ορισμένα κίνητρα για τις διαφορετικές κατηγορίες συμμετεχόντων του δικτύου. Οι εγγυήσεις ασφάλειας του συστήματος εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την αποτελεσματικότητα αυτών των υποθέσεων σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι συμμετέχοντες στο δίκτυο αντιδρούν σε ορισμένα οικονομικά κίνητρα.
Χωρίς τη σκληρότητα του κρυπτογραφικού πρωτοκόλλου του, δεν θα υπήρχε ασφαλής μονάδα λογαριασμού με την οποία θα ανταμείβονταν οι εξορύκτες. Χωρίς τους εξορύκτες, δεν θα υπήρχε εμπιστοσύνη στην εγκυρότητα του ιστορικού συναλλαγών του κατανεμημένου καθολικού, εκτός εάν επαληθευόταν από ένα αξιόπιστο τρίτο μέρος, κάτι που θα αναιρούσε ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα του Bitcoin.
Με βάση κρυπτοοικονομικές υποθέσεις, η συμβιωτική σχέση μεταξύ των εξορυκτών και του δικτύου Bitcoin παρέχει εμπιστοσύνη. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί εγγύηση ότι το σύστημα θα παραμείνει στο μέλλον.
Ο κρυπτοοικονομικός κύκλος
Ο κρυπτοοικονομικός κύκλος είναι ένα ολιστικό μοντέλο κρυπτοοικονομίας. Εκδόθηκε από τον Joel Monegro και απεικονίζει αφηρημένες ροές αξίας μέσω διαφορετικών κατηγοριών συμμετεχόντων σε μια τέτοια οικονομία peer-to-peer.
Το μοντέλο αντιπροσωπεύει μια αγορά τριών όψεων μεταξύ των εξορυκτών (από την πλευρά της προσφοράς), των χρηστών (από την πλευρά της ζήτησης) και των επενδυτών (από την πλευρά του κεφαλαίου). Κάθε ομάδα ανταλλάσσει αξία μεταξύ τους χρησιμοποιώντας έναν σπάνιο κρυπτοοικονομικό πόρο (ένα διακριτικό).
Στη σχέση εξορύκτη-χρήστη στον κύκλο, οι εξορύκτες αμείβονται για την εργασία τους μέσω των διακριτικών που χρησιμοποιούνται από τους χρήστες. Το πρωτόκολλο συναίνεσης του δικτύου τυποποιεί αυτή τη διαδικασία, ενώ το κρυπτοοικονομικό μοντέλο ελέγχει πότε και πώς πληρώνονται οι εξορύκτες.
Η δημιουργία μιας αρχιτεκτονικής δικτύου που υποστηρίζεται από μια πλευρά κατανεμημένης προσφοράς (miners) είναι επιθυμητή, εφόσον τα οφέλη υπερτερούν των μειονεκτημάτων. Τα οφέλη συχνά περιλαμβάνουν αντίσταση στη λογοκρισία, συναλλαγές χωρίς σύνορα και υψηλότερη αξιοπιστία. Όμως, τα αποκεντρωμένα συστήματα τείνουν να έχουν χαμηλότερη απόδοση σε σύγκριση με τα κεντρικά μοντέλα.
Ο ρόλος του επενδυτή σε αυτό το μοντέλο είναι διπλός: παροχή ρευστότητας στους εξορύκτες για να πουλήσουν τα μάρκες τους και κεφαλαιοποίηση του δικτύου υποστηρίζοντας τιμές μάρκας που είναι πάνω από το κόστος εξόρυξης.
Το μοντέλο επεξηγεί αυτούς τους δύο ρόλους διαιρώντας τους επενδυτές σε δύο ομάδες: traders (βραχυπρόθεσμοι επενδυτές) και holler (μακροπρόθεσμοι επενδυτές).
Οι έμποροι δημιουργούν ρευστότητα για το διακριτικό, ώστε οι εξορύκτες να μπορούν να πουλήσουν τα εξορυσσόμενα token τους και να καλύπτουν λειτουργικά κόστη, ενώ οι κάτοχοι κεφαλαιοποιούν το δίκτυο για ανάπτυξη υποστηρίζοντας τις τιμές συμβολαίων. Η σχέση εξορύκτη-εμπόρων λειτουργεί με μια άμεση ροή αξίας, ενώ η σχέση εξορύκτη-κατόχου λειτουργεί με μια έμμεση ροή αξίας.
Αυτό σημαίνει απλώς ότι όλοι οι συμμετέχοντες σε μια τέτοια οικονομία εξαρτώνται ο ένας από τον άλλο για να επιτύχουν τους οικονομικούς τους στόχους. Ένας τέτοιος σχεδιασμός δημιουργεί ένα ισχυρό και ασφαλές δίκτυο. Η συμμόρφωση με το σύνολο κανόνων με κίνητρα είναι πιο επωφελής για τον μεμονωμένο συμμετέχοντα από την κακόβουλη δραστηριότητα - κάτι που με τη σειρά του κάνει το δίκτυο πιο ανθεκτικό.
Επίλογος
Αν και μια σχετικά νέα ιδέα που προέκυψε με τη γέννηση του Bitcoin, η κρυπτοοικονομία είναι ένα σημαντικό δομικό στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά το σχεδιασμό αποκεντρωμένων δικτύων.
Η απομόνωση των διαφορετικών ρόλων στα κρυπτοοικονομικά μοντέλα βοηθά στην ανάλυση του κόστους, των κινήτρων και των ροών αξίας για κάθε ομάδα συμμετεχόντων. Μπορεί επίσης να βοηθήσει να σκεφτούμε τη σχετική ισχύ και να εντοπίσουμε πιθανά σημεία συγκέντρωσης, κάτι που είναι σημαντικό για τον σχεδιασμό πιο ισορροπημένων μοντέλων διακυβέρνησης και διανομής διακριτικών.
Ο τομέας της κρυπτοοικονομικής και η χρήση κρυπτοοικονομικών μοντέλων μπορεί να είναι εξαιρετικά επωφελής κατά την ανάπτυξη μελλοντικών δικτύων. Μελετώντας κρυπτοοικονομικά μοντέλα που έχουν ήδη δοκιμαστεί και δοκιμαστεί σε ζωντανά περιβάλλοντα, τα μελλοντικά δίκτυα μπορούν να σχεδιαστούν ώστε να είναι πιο αποτελεσματικά και βιώσιμα, με αποτέλεσμα ένα πιο ισχυρό οικοσύστημα αποκεντρωμένων οικονομιών.
